بررسی خطرات روانگرایی ناشی از زلزله بر ساختگاه و پایداری لوله های انتقال(شریان های حیاتی)

مدلسازی لوله های مدفون یکی از مباحثی است که در مهندسی عمران به خصوص طراحی شریان های حیاتی مطرح است.از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر رفتار لوله های مدفون تحت اثر امواج لرزه ای، وقوع پدیده روانگرایی می باشد. در خلال وقوع روانگرایی، افزایش اضافه فشار آب حفره ای یکی از پارامترهای مهم و موثر است. از اهداف این مطالعه می توان به تعیین نقاط بحرانی و بازه زمانی تأثیرگذار از نظر تغییرات اضافه فشار آب حفره ای اشاره نمود که علیرغم اهمیت در طراحی لوله های مدفون، در پژوهش های انجام شده قبلی لحاظ نگردیده است. در این تحقیق، به منظور بررسی رفتار لوله های مدفون در خاکهای با پتانسیل روانگرایی بالا تحت اثر امواج لرزه ای، مدلسازی عددی بر اساس آزمایشات لینگ و همکارانش انجام شده است. در این راستا پس از مدلسازی توسط نرم افزار اجزای محدود abaqus، نسبت به صحت سنجی نتایج مدل عددی توسط نتایج آزمایشگاهی اقدام شده است. پس از تأیید نتایج مدل، به بررسی تأثیر عمق کارگذاری لوله مدفون بر پارامتر اضافه فشار آب حفره ای پرداخته شده است. بدین منظور نتایج حاصل از مدلسازی برای سه عمق متفاوت و در نقاط گوناگون واقع بر محیط و اطراف لوله مورد بررسی قرار گرفته است که این نتایج مشخص گردید : با افزایش عمق کارگذاری لوله مدفون، نسبت اضافه فشار آب حفره ای و زمان لازم برای استهلاک اضافه فشار آب حفره ای افزایش می یابد. همچنین مقدار نسبت اضافه فشار آب حفره ای برای ترازهای یکسان، در نقاط واقع بر محیط لوله کمتر از نقاط بررسی شده در محیط خاک می باشد.